's morgens zijn we rond 8u30 vertrokken voor een lange tocht van meer dan 4u in de wagen. Onderweg druk overleg of de chauffeur een mogelijke huwelijkskandidaat zou kunnen worden voor Chantal... helaas.
Na een zeer hobbelige weg komen we eindelijk aan in Dazhai nabij Longsheng. Dit ligt zo'n 170km verwijderd van Yangshuo. In het dorpje is een kabelbaan die je ofwel heen en terug kan nemen naar de top en daar een mooi uitzicht biedt over de terrasvormige rijstvelden, ofwel enkel heen en vandaaruit te voet door de velden de berg omlaag.
De Nederlandse vrienden en Chantal beginnen vol goede moed de tocht omhoog ... te voet te doen. Ik weet beter ! Zelf besluit ik nog rustig even een terrasje te doen om dan de kabelbaan omhoog te gaan en hen op te wachten om dan samen de afdaling te maken. Net als ik op het punt sta mijn ticket te kopen, hoor ik achter mijn rug "doe er nog maar 3 bij hoor". Het Nederlandse koppel en Chantal, keerden een beetje moe en rood aangeslagen terug op hun stappen, de hellingsgraad was iets te sterk ... Samen met zijn vieren de kabelbaan omhoog, genietend van het sublieme uitzicht. Boven aangekomen dienen we razendsnel uit het bakje te springen om ervoor te zorgen dat we niet terug omlaag mee waren... Het uitzicht doet ons naar adem happen. Traag en voorzichtjes zetten we de afdaling in, elk op zijn tempo, met de nodige rustpauzes om wat bij te praten. De tocht omlaag duurt toch makkelijk 2u, en vraagt toch om stevig schoeisel.n hoewel die Chinezen dit op teenslippers gezwind doen. Beneden aangekomen genieten we van een lekkere pint en regelen we nog een foto sessie bij een bij Dai vrouw die haar lange haren ontrafelt en ons laat zien, helaas tegen betaling.
Na anderhalf uur worden onze plannen helaas in de war gestuurd. File op de weg. We dachten hiervan gespaard te blijven gezien we niet op de E40 stonden. Na een kwartiertje aanschuiven zien we een minibusje op zijn dak in de greppel. We hopen en vermoeden geen zwaar gewonden, maar hierdoor is het al chaos. Op een weg voor standaard twee rijvakken, vormen Chinezen al vlug drie rijstroken. Het duurt maar enkele meters of we komen volledig vast te zitten. Iets verderop blijkt een vrachtwagen dwars over de weg te staan, de stuurcabine volledig ingedrukt tegen de bergwand, en er is nog net een beperkte ruimte vrij om niet al te grote personenwagens door te laten. Maar helaas, naar Chinezen normen wringt iedereen zich in elke bocht, bus, minibus, brommer, voetganger en loopt de boel vast. Communicatie tussen de chauffeurs is ook niet denderend, zodat onze chauffeur er koeltjes bijblijft en afwacht . waarom niets verschuift, niet omlaag niet omhoog;
Bij de vrachtwagen merken we al hou dat de politie ervoor spek en bonen bij staat ... ze zagen dat het (niet) goed was ... en daar hield het blijkbaar op. Ik kreeg het op mijn heupen en probeerde de agent duidelijk te maken dat we zogezegdonzevlucht moesten halen . Toen hebben we maar zelf de handen uit de mouwen gehaald. Geloof het of niet maar we hebben daar zelf het verkeer geregeld . Tientallen Chinezen stonden ons met argus ogen aan te gapen, de politie droop het af . Ze gingen gewoon een wandelingske maken ....
. 
Geen opmerkingen:
Een reactie posten